Het oud en nieuwe spreekuur
Het is weer een tijdje geleden dat jullie iets van mij gehoord hebben, tijd voor een update!
Het waren twee heel drukke weken. Enerzijds omdat ik met oud en nieuw van wacht was, maar anderzijds ook omdat ik twee weken op materniteit stond.
De wacht met oud en nieuw is mee gevallen, maar was wel heel vermoeiend. In totaal heb ik 50u na elkaar gewerkt, met tussenin een kleine 5u slaap… Zoals jullie al konden lezen op de blog heeft Toon heeft de nacht van oudjaar trouwens mee op spoed rondgelopen en daar een aantal sfeerbeeldjes gemaakt (hierzo) Het was wel leuk om hem wat in de buurt te hebben tijdens zo’n drukke dagen.
Globaal genomen was het nochtans vrij rustig. Met kerstmis liep de spoed op bepaalde ogenblikken volledig over van het volk. Ik was toen van reservewacht en ben dan ook opgetrommeld om te komen helpen omdat het niet meer te overzien was. Tijdens nieuwjaar was het eerder aan de rustige kant. Dat komt omdat heel veel mensen de jaarwisseling aan de kust vieren, waardoor de meerderheid van de dronken vechtpartijen daar in de ziekenhuizen terecht komt. Ik was die dagen dan ook heel blij dat ik niet aan het werk was in een ziekenhuis aan de kust.
Het was dus eerder rustig, maar dat wil dan ook weer niet zeggen dat ik tijdens nieuwjaarsnacht gezellig kon gaan slapen… De ene na de andere patiënt druppelde de spoed wel binnen, waardoor je toch de hele nacht bezig bent. Het zat er al een tijdje aan te komen, maar zo heb ik mijn eerste patiënt met een schotwonde gehad, goed dat het enkel in het been was en niet in de buik of de borstkas.
Jammer genoeg ook voor het eerst een verkrachting binnen gekregen. Een meisje dat midden in de nacht ontvoerd was naar het bos en daar gedurende de hele nacht verkracht werd. Daarna hebben ze haar gedwongen om in een rivier te gaan en haar te wassen om zo alle sporen uit te wissen. Hopelijk is het niet al te grondig gebeurd en kunnen de testen die we gedaan hebben toch nog een dader aanwijzen… In een land als Zuid-Afrika ben je bij een verkrachting niet alleen bang voor een eventuele zwangerschap, maar is het risico van een HIV-besmetting of een andere seksueel overdraagbare aandoening erg groot.
We waren tijdens de hele periode met twee dokters van wacht voor het hele ziekenhuis. Het was de bedoeling om de beide nachten telkens in twee te delen, zodat je toch elke nacht minstens 4u deftig kon slapen, om zo de dagschiften wat draaglijk te houden.
De nacht van 31 december is dit gelukt, maar de nacht van 1 januari had ik pech. Vlak voor mijn shift gedaan was, kwam er iemand binnen met een ingedeukte schedel en vermoedelijk ook een halswervelletsel. De patiënt ging vrij snel achteruit, waardoor we veel werk hadden om die man te stabiliseren, intuberen en over te brengen naar Pietermaritzburg. Het was maar goed dat we daarvoor met twee waren en gelukkig heeft de andere dokter meer ervaring met dit soort gevallen. Nadat die patiënt afgerond was, kwam er een dringende keizersnede tussen en tegen dat die gedaan was, was de zon op en konden we weer opnieuw beginnen werken aan de dagshift. Niet veel geslapen dus die nacht.
Wat me dan naadloos bij de materniteit brengt! Maar de blog is al lang genoeg, dus die verhalen zijn voor binnen een paar dagen!
Leave a Reply