Pepperdepepperdepep!

 

Jawel, het is zover, ik ben aan de PEP. Het moest er ooit van komen… Maar geen paniek daar op het thuisfront, alles is in orde!

Eerst een woordje uitleg: PEP staat voor Post Exposure Prophylaxis. Het is een HIV behandeling die je moet nemen als je (mogelijk) blootgesteld bent aan bloed besmet met HIV.

Wat is er gebeurd?

Vorige week vrijdagavond werd ik vanuit het ziekenhuis opgebeld omdat ze het infuus van één van mijn patiënten niet geprikt kregen. Omdat de vrouw echt heel ziek was en haar medicatie en vocht intraveneus nodig heeft, is het infuus erg belangrijk. Dus ik ben terug naar het ziekenhuis gegaan om het infuus te prikken (ja, het nadeel van vlak bij je werk te wonen…)

Omdat de verpleegkundigen het al meerdere keren geprobeerd hadden – en mislukt waren – was het duidelijk geen gemakkelijk taakje. De vrouw in kwestie had ook een ernstige hersenvliesontsteking, wat maakte dat ze verward was, niet meewerkte, en soms agressief werd als je haar probeerde te prikken. Zoals steeds doe ik braaf handschoenen aan als ik bloed neem, maar doordat de enige beschikbare steriele handschoenen op de afdeling op dat moment 4 maten te groot waren, kon ik de aders absoluut niet voelen.

Omdat ik in één keer goed wou prikken om deze arme vrouw niet nog langer te martelen, heb ik dus mijn handschoenen uitgedaan. Mijn prikpoging was van de eerste keer geslaagd, het infuus zat er in. Ik had het infuus echter nog niet vastgemaakt en doordat de vrouw fysiek zo aan het tegenwerken was, had ik de stuwband rond de arm nog niet kunnen losmaken, waardoor ik plots een hoop bloed aan het rond morsen was. Tsja, ik ben nu eenmaal niet de meest handige in die dingen, nog nooit geweest, dat ontken ik niet…

Dus, er was bloed op mijn vingers. Tot zover op zich geen probleem, daarvoor bestaat water, zeep en handalcoholgel. Maar toen ik dan mijn handen aan het ontsmetten was met handalcoholgel, begon mijn linkerduim plots pijn te doen, blijkbaar had ik een klein wondje, dat geprikkeld werd door de alcohol. En in theorie kan daar bloed op gekomen zijn.

Dan sta je daar op vrijdagavond met een ‘mogelijke’ kans op blootstelling aan HIV en moet je de beslissing nemen: starten met HIV medicatie of niet?

Een beetje kansberekening

• ‘Misschien’ ben ik blootgesteld aan het bloed, ik ben niet zeker van wel, maar ik kan ook niet aantonen van niet. Laten we zeggen: 50% kans
• Dit was wat ze noemen een transmucosaal contact, bloed dat door slijmvliezen of een wondje in de huid binnenkomt. Dit heeft een besmettingrisico voor HIV van 0.09% (in tegenstelling tot een echt prikaccident met een naald wat 0.3% kans heeft)
• Het nemen van PEP medicatie verlaagt je risico op besmetting nogmaals met 83 %

Dus 50% x 0.09% –  83% x (50% x 0.09%), of zoiets :), maakt dat ik een besmettingskans op HIV heb van 0,00765 %.

Daarbij kan je nog rekenen dat de patiënte in kwestie al gedurende enkele maanden HIV medicatie nam, waardoor ze maar een lage virale lading in haar bloed had. De resultaten heb ik wel later ontvangen en wist ik nog niet vrijdagavond toen ik de beslissing voor PEP moest nemen. Dit verlaagt het risico op een besmetting nog verder. Geef toe, geen reden om je slaap voor te laten.

Conclusie

Geen reden tot zorgen! Officieel hoefde ik volgens de richtlijnen zelfs geen PEP te nemen (en al zeker niet omdat er misschien helemaal geen blootstelling was), maar we hebben toch maar voor de allerveiligste optie gekozen, al was het maar om mijn ongeruste echtgenoot hier wat gerust te stellen 😉

De eerste dagen voelde ik me wel misselijk, vooral als we in de auto rondreden. Gelukkig waren we net op stap met Wouter en Femke en had ik dus voldoende afleiding. Zij zijn ondertussen weer richting huis vertrokken, jammer, want het was heel fijn om ze op bezoek te hebben!

Liefs,
Marianne

Ps: Jammer genoeg is de vrouw recent overleden aan haar hersenvliesontsteking. De optimale medicatie die we haar gaven voor die ontsteking had haar nieren in erge mate aangetast, dus waren we tijdelijk moeten stoppen. De vervangmedicatie was waarschijnlijk niet krachtig genoeg om de strijd te winnen… Een voorbeeldje van het moeilijke evenwicht tussen de gewenste en ongewenste effecten van medicatie.

Pps: De bijhorende foto hoort in de categorie thuis van ‘eerste keren’. Niet alleen voor de eerste keer PEP, maar ook voor de eerste keer een Borstenwolk (Mammatocumulus) gezien. Dat kom je niet tegen in België.

Ppps: Ja, ik zal vanaf nu nooit meer mijn handschoenen uitdoen als ik denk te gaan sukkelen…